Imagin cz.38

W tej chwili...rozległ się tak wielki hałas i dopiero po chwili zorientowałam się ,że to samolot którym miałam lecieć wybuchł. Tam byli ludzie..oni nic nie zrobili , zginęli prze ze mnie. Dostałam kolejnego sms'a ,aż bałam się zobaczyć jego treść miałam już dosyć -Z. Powoli wyjęłam telefon ,,Wiedziałam ,że tego nie zrobisz - Z ''.
Wrzuciłam telefon do torebki i usiadłam na ławce z innymi ludźmi ,którzy omal nie weszli do samolotu.
Lotnisko zostało zamknięte ,a nas musieli przeszukać. Przyglądałam się wszystkim po kolei gdyby u kogoś to znaleźli wiedziałabym kim jet -Z ,ale nie ma tu żadnej znajomej twarzy. Przyszła kolej na mnie po sprawdzeniu moich kieszeni ,szukali w mojej torebce. Nagle jeden strażnik szepnął coś do drugiego. Byłam trochę zaniepokojona chyba nic nie znaleźli ,przecież to nie ja. Strażnik wyją z mojej torebki urządzenie do uruchamiania bomb. Skąd to się wzięło w mojej torebce ?!
S: Chyba mamy sprawce.- sięgał po kajdanki
Ja: Ale to nie ja , jestem w ciąży i miałam lecieć tym samolotem po co miałabym to robić ?! - zaczęłam płakać nie wiedziałam już co robić.
S: Tego dowiemy się na komisariacie ,zapraszam.
*Komisariat*
P: Albo powie nam pani co zaszło na lotnisku ,albo będę zmuszony zamknąć panią w celi.
Ja: Chciałam stąd wyjechać do rodziny ,mój chłopak mnie zdradził , nie rozumiem po co miałabym to robić skoro chciałam wsiąść do tego samolotu.
P: Też tego nie rozumiem.
Ja: Ktoś mi to podłożył , proszę uwierzcie mi.
P: Tylko kto ?Nie było tam nikogo prócz pasażerów.
Ja: No nie wiem ,może ...
P: Słucham.
Ja: Od nie dawna dostaje..-nie zdążyłam nic powiedzieć bo do pokoju wtargnął drugi policjant i oświadczył ,że ktoś wpłacił kałcje.
Ja: Kto?Przecież nikt o tym nie wiedział.
P: Podał się jako Z.
Ja: Do widzenia.
Szybko wyszłam z komisariatu i szłam do mojej mamy. Może znajdę coś u mnie w pokoju.
Jak to możliwe ,że jedna osoba tak niszczy mi życie. Mój stan psychiczny jest coraz gorszy ,nie wiem co ja mam zrobić. Wszystko co miałam zniknęło. Co ja takiego zrobiłam ?! Po 20 minutach byłam pod domem, mojej mamy nie było. Na szczęście klucz jak zawszę był w doniczce. Otworzyłam drzwi ,panował tu straszny chaos. To nie podobne do mojej mamy ona nigdy czegoś takiego nie robiła..Nie myśląc już o tym udałam się na górę do swojego pokoju. Szybko wyjęłam pudełko schowane na samym dole szafy. Były tam pamiątki ze szkoły. Musiałam znaleźć jakieś informacje o Zendayi (dodałam ją do zakładki bohaterowie :) klik ). Niestety nic tu nie było oprócz jej starego zdjęcia. Naprawdę się zmieniła.

Jedyny sensowny sposób na który wpadłam to śledzenie jej, przecież do czegoś musiało mnie to doprowadzić. Napisałam sms'a do Ani ,czy Zendaya jeszcze u niej jest. Po chwili dostałam odpowiedź ,,Tak jest ,ale niedługo idzie :) ''. Szybko założyłam kurtkę i wyszłam z domu. Idąc myślałam ,dlaczego ona to robi.

Co prawda z Anią dręczyłyśmy ją w szkole ,ale żeby ,aż tak chciała się mścić. Ale robiłam to z Anią ,czemu ona nie dostaje tych sms'ów. Nie dokończyłam ,bo z rozmyśleń wyrwał mnie widok Zendayi wychodzącej z domu Ani. Schowałam się za drzewo. Zenadya założyła dużą czarną bluzę z kapturem i szybko wyruszyła na przód. Nie zbliżając się zbytnio do niej , powoli ją obserwowałam. Minęło 30 minut. Zendaya zaczęła wyciągać jakiś kluczyk. Po chwili doszła do jakiejś wielkiego zabudowania. Otworzyła 4 kłódki ,za bramą ukazała się spora przyczepa . Dziwne była to zwykła przyczepa kempingowa. Musiałam zobaczyć co w niej jest. A może ona tu mieszka ,może to ja mam już jakąś paranoje ? Już wiem!

____________________________________________________________________________

25 komentarzy = następny rozdział 

Podoba Wam się ten rozdział ?

Jak sądzicie Zendaya to -Z ?

PRZEPRASZAM ,że taki krótki :(

Zapraszam na tego bloga klikklikklik